Drxhaz

  Hayatımı boş geçirmek en son isteyeceğim şey. Hep şunu derdim: Ölmeden önce dönüp baktığımda "Vay be, güzel bir yaşam olmuş!" diyebilirsem dünyanın en mutlu insanı benimdir. Şu sıralar düzenli bir şekilde spor yapıyorum, dışarıda güzel vakit geçiriyorum, evde keza aynı şekilde güzel vakitler geçiriyorum. Sürekli bir şeyler yapıyorum ve düşünmeye pek fırsat bulamıyorum. Düşünmeye fırsat bulamayınca da hayattan aldığım zevk daha da artıyor (Aslında tam olarak böyle değil ama karmaşık bir konu olduğundan ayrıntıya girmek istemiyorum.). Şu aralar istediğim hayata yakın bir hayat yaşıyorum (maddi olarak değil manevi olarak) ve tamamen istediğim şekilde olması için çabalıyorum. Ama bu da biraz karmaşık olduğundan tam olarak başarılı mıyım bilmiyorum. Her neyse ufak bir durum güncellemesi yazayım dedim. Esenlikler...

Esenlikler dostlar, aklıma bir düşünce geldi paylaşmak istiyorum.  İnsanlar ilgi çekmeye çabalıyor değil mi? İstisnalar haricinde kim istemez bir sürü insanın hep bir ağızdan "vay be, ne iyi 'x' yapıyorsun" demesini?   Şimdi bu durumu düşündüm, insan neden ilgi odağı olmak istesin, bunun ne avantajı olabilir ki dedim. Cevap olarak aklımda şunlar canlandı: İnsanlar topluluğu etkileyen bir şey yapınca topluluktaki bireyler bu yeni "etkene" ilgi gösteriyor. İyi ya da kötü farketmeksizin topluluğu etkileyen bir olay olursa insanlar ilgi gösteriyor, ama çoğunlukla insanlar "iyi" etkileriyle ilgi çekmeyi hedeflerler.  Şimdi asıl fark ettiğim şeye geliyoruz: İnsanların ilgi çekme isteği bireysel gözükse de aslında toplum ilgi göstermek istiyor. Nasıl yani? Şu şekilde: Bir insan iyi bir şey yapınca toplumu da olumlu etkileyince topluluktaki insanların yaşamları daha kaliteli hale geliyor. Neticeyle de topluluktaki insanlar o kişinin yaptığı eyleme ve kişiy

   Selamlar :) Umarım iyisinizdir dostlar. Ben büyük oranda iyiyim, kötü olduğum o küçük oran da "Ya eğer iyi olduğum oranı elimde tutamazsam" düşüncesi. Bir yanım diyor ki: Hayır, işlerin kötüye gitmesi için bir sebep yok. Diğer yanım da tam tersini söylüyor. Ama neticede her insan öleceğini bile bile yaşamaya devam ediyor. Bu yüzden ben de en kötü ihtimale karşın yine de iyi olasılıkları düşünmeye devam edeceğim.   Bunun dışında dostlar genel olarak mutlu hissediyorum. Güzel şeyler de oluyor hayatımda :) Güzel şeylerin ilerlemesini durması ihtimali haricinde kötü hissettiğim ne var diye düşünüyorum, ve cevap olarak bir şey bulamıyorum. Üstelik uzun zamandır yapmak isteyip de "şimdi zamanı değil" diyerek geçiştirdiğim şeylere de vakit ayırıyorum artık. Bunun için de iyi hissediyorum. Tek kötümsü hissedeceğim şey sanırım şu: Şu sıralar gitar çalışmalarıma bir tık daha az zaman ayırıyorum ama içimden gelmiyorsa gelmiyordur. Fazla zorlamak istemiyorum kendimi. Nasıl i