Var Olmamalıyız

  Evet var olmamalıyız. Var olmamız bir paradoks meydana getiriyor. Tam anlamıyla bir paradoks değil ama şöyle açıklayayım: bizim açıklamaya çalıştığımız birçok şey var. Evrenin oluşumu, big bang, karanlık madde, karanlık enerji... Bugün sicim teorisiyle alakalı bir video izlerken aklıma bir şey takıldı. Bizler evreni açıklamaya çalışıyoruz. Peki ya açıkladıktan sonra ne olacak? Tam anlamıyla evrenin var olmasını vs. bildikten sonra ne olacak? Evrenin var olması bir hata olmalı. Diyelim ki x sebepten ötürü var oldu. O x sebep neden ötürü oldu? Bunun bir sonu yok. Diyelim ki bir şekilde evreni açıkladık ve bu var oluş sebebini de açıkladık. Peki bizler neden var olduk? Var olmamalıydık. Hatta neden bir şekilde evreni açıkladık diyoruz ki, demedik öyle bir şey. Geri dönün o konuya. Evrenimizin başlangıç noktasını big bang olarak kabul ediyoruz. Başka bir teori olsaydı onu kabul ederdik. Sonuçta gözlemlerimiz sonucunda evrenin sonsuz olmadığını biliyoruz. Yani evren bir noktada oluştu. Peki evrenin oluşmasını sağlayan sebep neydi? Bu sebebi öğrendiğimiz zaman da o sebebin neden olduğunu sormamız gerekecek. Aklım almıyor. Bu soru her şeyden daha önemli aslında, hiçbir şey bilmiyoruz. Bilsek bile hala mantıksız geliyor. Bu arada bazı teistler evren için mükemmel diyor. Evren mükemmel olsaydı o mükemmel durumda stabil olarak kalırdı. Tıpkı big bang öncesi için tüm evrenin tek bir noktada olduğunu düşündüğümüz gibi. Benim görüşüme göre varlık hatadır. Var olan her şey hatadır. Bizim hiçlikten ibaret olmamız gerekiyordu. 

 Ve işin en ironik tarafı bu kadar önemli ve derin sorular varken "Alt insan"ların gereksiz magazinsel olaylarla ilgili olması. Herkes bu soruları düşünsün demiyorum, ama hayatı ve varlığı sorgulamadan ölen insanlardan olmayın diyorum. Çünkü o insanların, bizim kadar kompleks düşünemeyen maymunlardan pek bir farkı yok. Bu yazıda düşüncelerimi aktaramıyorum. Kendimi ifade edecek kelime bulamadım. 

Bu bloğu, bu şarkıyı dinleyerek yazdım: https://www.youtube.com/watch?v=lt-udg9zQSE&ab_channel=PinkforallOfficial

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ufak bir durum güncellemesi

  Hayatımı boş geçirmek en son isteyeceğim şey. Hep şunu derdim: Ölmeden önce dönüp baktığımda "Vay be, güzel bir yaşam olmuş!" diyebilirsem dünyanın en mutlu insanı benimdir. Şu sıralar düzenli bir şekilde spor yapıyorum, dışarıda güzel vakit geçiriyorum, evde keza aynı şekilde güzel vakitler geçiriyorum. Sürekli bir şeyler yapıyorum ve düşünmeye pek fırsat bulamıyorum. Düşünmeye fırsat bulamayınca da hayattan aldığım zevk daha da artıyor (Aslında tam olarak böyle değil ama karmaşık bir konu olduğundan ayrıntıya girmek istemiyorum.). Şu aralar istediğim hayata yakın bir hayat yaşıyorum (maddi olarak değil manevi olarak) ve tamamen istediğim şekilde olması için çabalıyorum. Ama bu da biraz karmaşık olduğundan tam olarak başarılı mıyım bilmiyorum. Her neyse ufak bir durum güncellemesi yazayım dedim. Esenlikler...
Devamı

13.03.2024 Genel durum değerlendirmesi ve güncelleme

  Uzun zaman oldu ha;D Evet dostlar kendim için oluşturduğum düşünce arşivimi biraz boşlamış olabilirm. Gerçi buna boşlamak denir mi bilemiyorum. Çünkü benim yazmaktaki temel motivasyonumu düşününce artık o motivasyona sahip değilim. Biraz daha açık konuşayım: Ben en yoğun yazdığım zamanlar 12. sınıftaydım. Ve o zamanlar nispeten yalnızdım diyebilirm. Gerçi arkadaşlarım vs. vardı ama;)) Yani sonuçta onllarla da oturup sürekli bu yazdığım yazılardaki türden şeyler konuşamıyordum. Ayrıca çok bol zamanım vardı. 12. sınıfta hocalar ders çalışalınm diye vs. bizi çok boş bırakıyodu. Ben de kendimi kitap okumaya ve düşünmeye falan vermiştim. Bir ara işte yazı yazma olayına girişince wow dedim. Çünkü bu tarz konuları konuşup tartışacağım çok insan yoktu etrafımda ve tartışsam bile çok tartışamıyordum. Mesela 12. sınıfta Tuna ile her teneffüs okul bahçesinde dolaşarak bu tarz şeyler konuşurduk. Ancak teneffüsler 10 dakika falan oluyordu. Ve bu yeterli olmuyordu. Ben de işte bi şekilde yazı yazm
Devamı

Ütopya

 Tabakları toparlayan Mert'e yardım etmek için oturduğum kamp sandalyesinden kalktım ve karavandaki masaya doğru ilerledim. Bulaşıkları yıkamaya başladık. Sonrasında ben yiyecek bir şeyler hazırlamaya başladım, Mert ise çayı hazırladı. Yiyecekleri ve çayı alıp kamp sandalyelerimize oturduk. Bulaşıkları yıkarken vakit ilerlemiş ve hava kararmıştı. Bu yüzden de ateş yakmaya karar verdik. Hazır ateşimizi yakmışken ve çayımızı yudumlarken sohbet etmemek olmaz. Uzun zamandır kimseye anlatmadığım, her düşündüğümde heyecanlandığım bir anım geldi aklıma. Ama hala kararsızdım anlatmak konusunda. Mert ile konuşurken aradan geçen yılların ardından artık benden başka birisi de bilmeli bunları diye düşümdüm ve başladım anlatmaya.  Yanlış hatırlamıyorsam bundan yaklaşık 15 sene önce denizciliğe merak salmıştım. Ve bu tutku giderek daha da büyümeye başladı. Artık yapılmamış şeyler yaparak adımı denizcilik tarihine yazdırmak istiyordum. Önceleri bayağı bir düşündüm acaba ne yapabilirim diye. Sonra
Devamı