Deneme yazım

  Çağımız... Her şey ne kadar da hızlı değil mi? Popüler şeyler artık hızlı tüketim temelli. Bu hız... Hayat nehrindeki hızımızı daha da arttırıyor. Sürekli olarak bir şeyler yapmak zorunda kalıyoruz. Geride kalamayız çünkü. Artık çok az kişi durup akan nehre, suya, etraftaki ağaçlara bakabiliyor. Herkes kapılmış gidiyor. Bu durumda yaşamamızın ne anlamı kalıyor ki? Nehrin akıntısı canlı cansız ayırmaksızın içindeki her şeyi sürüklüyor bir yerlere. Durup da nehre, suya, etraftaki ağaçlara bakamayacaksak ne farkımız kalıyor ki nehirdeki yapraktan?

 Bugün uzunca süre bir şey yapmadım. Ne okudum, ne yazdım, ne de herhangi bir şey yaptım. Durdum, camdan dışarıya baktım. İnsanlara, bulutlara, gökyüzünün maviliğine... Sonra aklıma ne geliyorsa onu düşündüm. Düşünceden düşünceye atlayıp durdum. Bazense düşün(e)medim bile. Etrafımı yeni doğmuş bir bebek gibi incelemeye başladım. Alıştığımız çoğu şey... Neden normal olan bu olsun ki? Neden normal diye bir şey olsun ki? Anlayamadığımız ne çok şey var, bilmediğimiz... Şanslı hissediyorum. Çoğu insanın aksine; ben, durup da etrafımı inceleme şansına sahip oldum. Durup da bir "Neden? " sorusunu, "Neler oluyor burada?" sorusunu sorabildim.