hislerim yeni

https://youtu.be/70G4cZudpUA

  Kırık... Bugün bir çok kez kendimi sorguladım. Bazı şeyler uzaktan çok küçük gözükebiliyor. Tıpkı bizden uzakta olan binlerce kilometre çapındaki meteorlar gibi. Büyüklüğünü gerçek anlamda kavrayabilmeniz için o meteorun Dünya'ya çarpması mı gerekiyor ille de? Sanırım körleşen bazı insanlar için gerekiyor. Çok garip hisler içerisindeyim. Gerçekten garip. İlk defa böyle bir şey hissediyorum ve tanımlayamıyorum. Sadece şuna benziyor: daha önce gördüğün birkaç renk bir araya gelip yeni bir renk oluşturmuşlar gibi. Ve sen bu rengi ilk defa görüyorsun.

  Şu an tıpkı öyle hissediyorum. Birkaç tanıdık hissin karışımı ile oluşmuş yeni bir his. Bu hisse dair söyleyebileceğim tek şey şu: Rahatsız hissettiriyor, lütfen bunu üzerimden alın. Üzgünüm. Gerçekten çok üzgünüm. Kırgınım da. Birazcık da korkuyorum. Bilinmezlikten midir yoksa ölümden midir anlamıyorum. Bilmiyorum bir de. Sadece 5 saat bile yetiyor bazen bazı şeylere. Neler olacağını bilmiyorum. Bugünden sonra hayatım nasıl şekillenecek bilmiyorum. Yine ben benimleyim. Yok etmeyi başardığım öteki benliğimi geri yaratmak zorundayım. Bana karar almak konusunda, sohbet etmek konusunda yardım etmesine ihtiyacım var. Belki de yok. Zaten hiçbir şeyin anlamı yok ki. Neden yaşayabilmeyi bu kadar çok dert ediniyorum kendime bilmiyorum. Sanırım önceki metnimde anlattığım ödül mekanizması. Beynimin beni hayatta tutmasına yarayan bir şeyler olabilir.

  Şimdi öylesine kötü bir durumdayım ki, bu garip histen kurtulmak için bulabildiğim tek çözüm yolu olan dışarı çıkıp yürüme eylemini bile gerçekleştiremiyorum. "Ne yapacağım ben?" Bu soruyla biraz baş başa kalmalıyım sanırım. Ama kalsam da ne olacak ki. Şu anda hedeflediğim şeyin yarısı tamam. Peki ya kalanı? Bilmiyorum. Sadece her şeyin daha kötü bir hale dönüşmesinden korkuyorum.

  

  Sınavda bir soru okumuştum. "İnsanın mutlu olabilmesi için bir odada yalnız başına birkaç saat geçirmeli" gibi bir ifade vardı. Hahahahah :) Ne ironik ama! Üzgünüm ama bu benim için geçerli değil. Yalnız başına kalmak.. Başımıza kalmak ne kötü imiş. Her neyse, yazarak düşünemiyorum. Boşboğazlık ediyorum sadece. Şimdi Sokrates gibi yazıdan kendimi soyutlayacağım. Sadece beynim ve onun kölesi olan ben baş başa kalacağız. Esenlikler...